Chantal Barten is ruim 30 jaar logopedist/akoepedist die zich richt op het verbeteren van de communicatie van mensen met uiteenlopende spraak-stem-taal en gehoorproblematiek. Ook het behandelen van kauw- en slikproblemen behoort tot haar werkzaamheden. Na in het ziekenhuis, verpleeghuis, V(S)O en (S)BO te hebben gewerkt, opende Chantal 15 jaar geleden haar eigen praktijk. Naast deze praktijk werkt zij als schoollogopedist in het SBO. Het is in deze functie dat zij ook sociale vaardigheidstraining geeft aan leerlingen waarbij de nadruk ligt op de communicatieve zelfredzaamheid en er dus ondersteuning op een effectieve interactie in het dagelijks leven kan ontstaan. Het gaat hierbij niet alleen om de juiste woorden, maar ook om hoe, wanneer en waarom we iets zeggen. Communicatie is niet alleen afhankelijk van het begrijpen van de letterlijke betekenis van woorden, maar ook van het weten hoe je je in verschillende situaties moet gedragen, rekening houdend met emoties, wensen en verwachtingen van anderen. Het maken van oogcontact, beurtgedrag, het begrijpen van meer abstracte concepten zoals humor, beleefdheidsvormen enz. Chantal ontwikkelde De Communicatiekoffer; een hulpmiddel voor communicatie met kinderen in de leeftijd van 5 tot 12 jaar met speciale aandacht voor kinderen met autisme en/of een Taalontwikkelingsstoornis. www.decommunicatiekoffer.nl.
Het was tijdens de sociale vaardigheidstraining dat het Chantal opviel dat kinderen praatbehoefte hebben over de meest uiteenlopende onderwerpen en dat daar in de dagelijkse setting op school niet altijd tijd voor is. Ook kwam steeds vaker de online wereld ter sprake en dan met name vervelende situaties die samengaan met grensoverschrijdend gedrag. Hoe wapen je jezelf hiertegen, online maar ook in het dagelijks leven.
Jolanda Vervloet is haar carrière begonnen als sociotherapeut op een Medisch Kleuter Dagverblijf en daarna is ze negen jaar lang in een soortgelijkende functie werkzaam geweest op een residentiële groep binnen de kinderpsychiatrie, werkzaam binnen een mulit-disciplinair team, waarbij de meeste kinderen problemen ervaarden op sociaal-emotioneel gebied. Vanuit een diepe wens om meer te kunnen betekenen voor het individuele kind binnen zijn systeem, is ze na de opleiding speltherapie, gestart als speltherapeut binnen het speciaal basisonderwijs. Ze is inmiddels al 23 jaar werkzaam op het IKEC De Zevensprong in Hoorn en sinds drie jaar ook bij Fibbe SCL op twee speciale basisscholen in Amsterdam, een SBO en een ZMLK. Bij de speltherapie wordt spel als middel gebruikt om een kind beter te begrijpen en te helpen zich verder te ontwikkelen. Spel is de taal van het kind. Spelen is een natuurlijke en veilige manier om de wereld te ontdekken, om gevoelens te uiten en te verwerken.
Binnen haar werk als speltherapeut ondervond ze een steeds terugkerende hulpvraag rondom het vergroten van het gevoel van eigenwaarde van een kind, alsmede het vergroten van zijn weerbaarheid. Dat in een maatschappij waar de druk op een kind steeds groter wordt, zeker gezien het feit dat we in een prestatiemaatschappij leven. Maar ook de oneindigheid die er is, in het kunnen vergaren van informatie op internet en wat je voorgeschoteld wordt over hoe je je dient te manifesteren onder leeftijdsgenoten. Altijd online zijn om niets te missen en om erbij te horen, veroorzaakt veel druk en stress bij kinderen. Het is een gegeven dat kinderen steeds meer het gevoel hebben dat ze niet goed genoeg zijn en ze gaan op zoek naar manieren om zich te evenaren met hun favoriete influencers. Dat ze hierbij hun unieke zelf verliezen, juist ongelukkiger worden en in situaties terechtkomen die niet gewenst zijn, is bij menigeen wel duidelijk. Er zijn inmiddels genoeg cijfers bekend over de toename van de wachtlijsten binnen de GGZ en ook zijn er de laatste jaren steeds meer schrijnende situaties in het nieuws gekomen, waarbij kinderen slachtoffer zijn geworden van grensoverschrijdend gedrag in het dagelijks leven, maar zeker ook op social media.
Het is juist daar dat de logopedie en de speltherapie elkaar vinden. Zo zijn wij een samenwerking met elkaar aangegaan. Wij zijn op onderzoek gegaan naar een manier waarop we meiden in de eindgroep van de basisschool konden voorzien in hun praatbehoefte over alles wat ze offline en online meemaakten en wilden dit gelijk koppelen aan het vergroten van hun weerbaarheid. Zo is ruim 10 jaar geleden de eerste opzet van de training Girl Power ontstaan. Er is zoveel winst te behalen om kinderen preventief in te lichten over de mogelijkheden van grensoverschrijdend gedrag, maar als nodig kan ook curatief verder leed bespaard worden, als er op het moment zelf de juiste aandacht aan gegeven wordt. Als kinderen horen dat het nooit hun schuld is, dat het logisch is dat het moeilijk is om voor jezelf op te komen als je iets naars hebt meegemaakt, omdat je je kapot schaamt en/of bang bent dat je toch niet wordt geloofd.
De afgelopen tien jaar hebben Chantal en Jolanda de training doorontwikkeld (en geactualiseerd) tot wat het nu is geworden. Een training waarbij luchtigheid en zwaarte elkaar afwisselen en die inmiddels zijn dienst al meerdere keren heeft bewezen! Ook is zo'n vijf jaar geleden een eerste opzet gemaakt voor Boy Power, met dezelfde doelstellingen, voor het weerbaarder maken van jongens in de eindgroepen van de basisschool. Het is zo belangrijk dat ook voor de jongens de weerbaarheid op deze gebieden wordt vergroot en veel meer in de aandacht komt! Inmiddels is Boy Power al een succesvolle training gebleken en zullen deze werkboekjes in het voorjaar beschikbaar zijn. Chantal en Jolanda hopen dat elke leerling van de eindgroep met deze waardevolle training goed voorbereid op de middelbare school kan starten en een naslagwerk heeft in de vorm van dit prachtige werkboek, om op terug te grijpen als dat nodig mocht zijn!